Waterbehandeling in zwembaden

Voor siervijvers is waterbehandeling meestal niet nodig, maar voor zwembaden is het een belangrijk aandachtspunt. We krijgen tekst en uitleg van een specialist ter zake, Relex uit Aartselaar.

Onze gesprekspartner legt allereerst uit hoe belangrijk de doorstroming van water in een zwembad is, omdat de uiteindelijke waterkwaliteit hier voor een groot deel van afhangt. Dit betekent dat er geen dode hoeken of plaatsen mogen voorkomen en dat alles perfect doorstroomd moet worden.


Zwembaden zijn meestal van het type over- of onderloop. Belangrijk daarbij is dat er waterinlaten in de bodem worden geplaatst. Bij Relex zijn de bodeminlaten zo opgebouwd dat het water horizontaal over de bodem wordt ingespoten. Bovendien worden deze inlaten verdeeld over de bodem, waardoor er in heel de watermassa een opwaartse stuwkracht ontstaat, zodat invallend vuil de kans niet krijgt om naar de bodem te zinken, maar onmiddellijk wordt afgevoerd aan de over- of onderloopgoot, die dan in verbinding staat met de buffertank. Verwarmd water wordt eveneens in de bodem ingespoten, zodat er minder warmteverlies voorkomt.
Mechanische waterbehandeling (filtering)

Het water in een zwembad moet behandeld worden en daarvoor gelden speciale voorwaarden, onder meer volgens de normen van Vlarem 2. De standaard filterketels zijnhoogbedfilters met een gedeeltelijke koolstofvulling.
De hoogte van deze filter bedraagt 1,75 meter, wat van belang is als er met koolstof gewerkt wordt. De hoogbedfilters worden gevuld met verschillende lagen: onderaan wordt kiezel in twee groottes aangebracht om het keerspoelen te verbeteren. Vervolgens wordt er een grote hoeveelheid kwartszand toegevoegd om de grootste verontreinigingen uit te filteren. Bovenaan wordt een laag koolstof (hydro-antraciet) toegevoegd.
Door de grote poreusheid van koolstof kunnen er veel kleinere deeltjes in de koolstoflaag worden uitgefilterd. Bovendien kan er dankzij dit materiaal beter ‘gevlokt’ worden. Een vlokdoseertoestel voegt continu zeer kleine hoeveelheden vlokmiddel toe, dat zich verspreidt in de bovenste laag (koolstof) van de filterketel. Door gebruik te maken van een vlokmiddel, dat niet in het zwem- of badwater mag terechtkomen, verbetert de algemene waterkwaliteit en verlaagt het ureumgehalte drastisch.
Relex wijst erop dat er ook kleinere, minder hoge filterketels verkrijgbaar zijn, waarin men geen koolstof kan aanbrengen. Door het lage gewicht zou de koolstof bij het uitvoeren van een keerspoeling om het filter te reinigen, telkens weggespoeld worden.

Chemische waterbehandeling
Voor het reinigen van het water bestaan er ook verschillende chemische oplossingen. De meest gekende is de behandeling met chloor, al wint het chloorvrij behandelen steeds meer terrein.
Filterinstallaties zijn meestal uitgerust met een volautomatisch meet-en regelsysteem voor het meten van het redox-potentiaal en de pH, of het meten van vrij, ongebonden chloor en de pH en het doseren van zuur en natrium hypochloriet (vloeibaar gemaakt chloor). Het toestel dat de vrije chloor meet, werkt nauwkeuriger dan het redox-alternatief, en is daardoor geschikt voor publieke zwembaden maar is ook duurder in aankoop. Een redox-toestel vraagt meer aandacht van de gebruiker en moet meer opgevolgd/geijkt worden.

Lees ook: De koivijver
Lees ook: De spiegelvijver
Lees ook: Verlichting onder water
Lees ook: Onderhoud rond grotere waterpartijen
Lees ook: Zwemvijver in de Ardennen bekroond met goud