Uitfaseren 2-takt veel minder gemakkelijk dan Vlaamse regering denkt
De komende jaren wordt de machinesector in de groenwereld geconfronteerd met een aantal uitdagingen. Om er maar eentje – maar ongetwijfeld de meest prangende – te noemen: hoe moet (en kan) je inspelen op de 2-takt problematiek, waarvan pas nog in het Vlaamse Regeerakkoord letterlijk te lezen stond dat het gebruik van 2-takt voor het onderhoud van openbaar groen uitgefaseerd moet worden?
Antwoorden zochten en vonden we bij Gracienne Geenens, CEO van machinedealer Eliet en voorzitter van de sectoriële groep ‘Tuin en Groene Zones’ bij beroepsfederatie Fedagrim. We vroegen mevrouw Geenens om te reageren uit naam van Fedagrim, de Belgische Federatie van de Toeleveranciers van machines, gebouwen en uitrustingen en aanverwante diensten voor de Landbouw en voor de Groenvoorzieningen vzw, zonder haar daarbij te beletten indien nodig ook eens de ondernemersbril op te zetten. Wij peilden vooral naar de machines voor tuin, park en bos en polsten hoe Fedagrim inspeelt op een steeds groener wordende toekomst, met termen als ‘zero emission’, ‘alternatieve energievormen’,…
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: in het Vlaamse Regeerakkoord staat een zinnetje dat de machinefabrikanten en -verdelers wellicht met flink wat tandengeknars hebben gelezen. In beknopte versie leest het als volgt: “We geven als Vlaamse overheid het goede voorbeeld, vanaf 2021 zorgen we ervoor dat 2-takt toestellen voor het onderhoud van openbaar groen uitgefaseerd worden”. Mevrouw Geenens, dit lijkt ons niet echt iets dat in de sector op algemeen gejuich is onthaald?
Gracienne Geenens: “Echt verrast kan je ons inderdaad niet noemen en het antwoord op deze vraag is er een dat de nodige nuances behoeft. Om er geen twijfel over te laten bestaan: ook wij als sector staan honderd procent achter initiatieven die meehelpen aan het vergroenen van onze wereld. We leveren al jarenlang groene inspanningen, die kaderen in een algemeen streven naar alternatieve energievormen, het vermijden van alle mogelijke soorten vervuiling, zero emission,… noem maar op.”
“Hierbij is er evenwel een probleem, waarmee de Vlaamse regering niet of onvoldoende rekening gehouden heeft. Bij het huishoudelijke gebruik zijn er wel degelijk al flink wat alternatieven op de markt, maar helaas geldt dat niet voor het professionele gebruik. Hét grote probleem is, voor wat batterij aangedreven machines betreft, dat de huidige door batterijen aangedreven machines amper in de buurt komen van wat een professional nodig heeft, en dat die daarom niet anders kan dan teruggrijpen naar door een fossiele brandstof aangedreven toestel.”
Er wordt toch al vele jaren hard gewerkt aan het verbeteren van vooral de herlaadbare lithium-ionof kortweg Li-ion-batterijen? Zijn deze dan nog altijd niet of niet voldoende aangepast?
Gracienne Geenens: “Eigenlijk heb je met die batterijen een dubbel probleem. Enerzijds is er nog steeds een te beperkt vermogen van maximaal 2.000 tot 2.200 watt, terwijl een professional minstens 3.000 watt nodig heeft. Daarnaast is de autonomie soms onvoldoende voor de vaklui. Een tuinaannemer die acht uur werk per dag moet invullen, maar wiens machines bij intensief gebruik na maximaal anderhalf uur ‘leeg’ zijn, heeft weinig boodschap aan accugereedschap als het niet of nauwelijks voldoet aan zijn noden. Ik ken alleszins weinig mensen die gaan rondzeulen met minstens vijf reservebatterijen om van ’s morgens tot ’s avonds te kunnen werken. Dit ligt totaal anders bij toestellen voor huishoudelijk gebruik, waar de noden minder uitgesproken zijn en er wél voldaan wordt aan de vereisten voor de meeste consumenten.”
“Hét grote probleem is dat de fabrikanten van professioneel gereedschap moeten kunnen volgen en momenteel zijn we nog niet zover. Waarbij ik meteen onomwonden stel dat onze leden vragende partij zijn om wél zo’n aanbod te kunnen hebben. Helaas kan je niet aanbieden wat er niet is. Zoals bij mijn firma Eliet, bijvoorbeeld, die gespecialiseerd is in het zwaardere werk als hakselaars of verticuteerders voor professioneel gebruik. We zouden niet liever willen dan alternatieven te kunnen aanbieden, maar helaas kan veel werk op dit moment enkel uitgevoerd worden met benzinemotoren, waarbij de heel zware motoren dan ook nog eens diesel als brandstof gebruiken. Met daarbij trouwens de volgende bedenking: de motoren van deze machines zijn de voorbije 20 jaar enorm geëvolueerd, hun uitstoot en geluidsniveau is nog nauwelijks vergelijkbaar met het begin van deze eeuw. Zero emission zal er nooit zijn met verbrandingsmotoren, maar we komen wel al veel dichterin de buurt dan velen denken.”
“Zowel de federatie als ikzelf hebben al diverse gesprekken gevoerd met de machinesector over deze problematiek, maar het is duidelijk dat de wereldmarkt voorlopig voor professioneel gebruik nog te klein is. Nogmaals: wij zijn vragende partij, maar we kunnen helaas niet zelf ontwerpen en stellen bovendien vast dat niet veel fabrikanten die li-ion batterijen überhaupt kùnnen ontwerpen.”
Er zijn wellicht ook andere hete hangijzers die de sector bezighouden?
Gracienne Geenens: “Die zijn er zeker, niet in het minst is er de vraag hoe de toekomst van het dealernetwerk voor tuin, park en bos eruit zal zien. We zien de wereld beetje bij beetje evolueren naar een plug-en-play verhaal, waarbij steeds meer online wordt besteld. Dit zal ongetwijfeld nog verder evolueren en daarbij wordt het steeds moeilijker voor dealers om nog rendabel te zijn. Met enkel inkomsten uit service en herstellingen als er iets misloopt, redden we het niet en kan een winkel met of zonder personeel niet gerund worden.”
“In dit verband zou ik graag een netwerkgroep gemaakt zien worden door Fedagrim, waarop niet enkel de professional, maar zelfs de particulier een beroep kan doen. Op die manier moeten we een modus operandi zien te vinden tussen ‘domestic’ enerzijds en ‘professional’ anderzijds. Vergelijk het met hoe je tegenwoordig brood koopt. Heel wat mensen hebben voldoende aan een brood dat je in de supermarkt koopt, maar dat neemt niet weg dat er nog altijd warme bakkers nodig zullen zijn en dat we die een plaats op de markt moeten bezorgen…”
In andere sectoren wordt er steen en been geklaagd over onvindbaar personeel. Wellicht is dat bij u niet anders? Hoe speelt de federatie daar dan op in?
Gracienne Geenens: “Dit is inderdaad een huizenhoog probleem en als federatie willen we daarom op het vlak van scholing een belangrijke rol spelen naar zowel de markt als de dealers toe. De denkpiste bestaat erin een soort Fedagrim Academy op te starten waarin we, bijvoorbeeld, mensen opleiden om te werken met elektronica voor park en tuin. Daarmee spelen we in op het probleem dat het zo moeilijk is om technisch geschoold personeel te vinden.”
“Met dit initiatief tasten we niet enkel af of de jeugd interesse heeft, maar staan we ook de dealers bij in hun zoektocht naar hoogopgeleide mensen.” “Als federatie willen we trouwens niet enkel op dit vlak de inspanningen opdrijven. In het verleden bespeelden we ook de politieke wereld wat al te weinig, zodat het beleidsniveau onze noden niet altijd correct wist in te schatten. Dankzij meer en intensiever lobbyen willen we zaken vermijden zoals nu in de beleidstekst. We moeten integendeel meer de leiding nemen en waar nodig helpen bijsturen dankzij het leggen van de nodige nuances.”
Auteur: Jan Hoffman
