Tuin verweven met het landschap

Een tuin van 1200 m² die opgaat in het Nederlandse polderlandschap; Andrew van Egmond bond huis, tuinterras en zwembad aan elkaar zonder dat er ook maar een storend element in het geheel zit.

Helderheid en eenvoud


Een nog jong gezin, met een drukke, verantwoordelijke baan in de retail, zocht rust in de poldervlakte en besefte al dadelijk dat hun huis en tuin geen storend element mochten zijn in deze weidsheid. Toch moest het een thuis zijn, met volop ruimte om te genieten. Andrew van Egmond tekende de lijnen uit, van voor tot achter en zelfs over de perceelsgrenzen heen, tot bij de buren en dat alles in grote horizontale gebaren die meegaan met de vlakke lijnen van de polder. Hoewel de eigenaars van bij het eerste intakegesprek aangaven dat het deze richting uit mocht gaan, was het voor hen toch even wennen aan de helderheid en eenvoud van het ontwerp. “Bij aanvang bleven er wel wat wensen om meerdere beeldkenmerken te verwerken. Na verloop van tijd hebben ze het plan echter steeds meer geaccepteerd zoals het was en zijn ze sterk bij de basis gebleven. Het is echt wel ook hun idee en ontwerp geworden, waardoor ze consequente keuzes hebben gemaakt en er een helder beeld is ontstaan”, blikt Andrew terug op de totstandkoming van de tuin.

Zuiver richting landschap

Binnengaan in de woning hoeft niet eens om de sterkte van het ontwerp te ontdekken. De entree van de woning is transparant en kijkt uit over de achtertuin, tot ver in het landschap, waarbij een strakke heldere lijn van donker graniet vanop de knip van de woning, dwars door de tuin heen, fungeert als zichtlijn.

In de tuin zelf speelt hout al zijn troeven uit om de lijnen van het ontwerp in realiteit om te zetten. Het terras kijkt uit en sluit aan op de weidse poldervlakte en werd vormgegeven als ruime, breed uitgesmeerde tribune. Het FSC-gelabeld ipé gaat daarbij voor een zacht karakter, de maatvorming voor intimiteit en herkenbaarheid. Kussens hoeven niet, maar maken het zitten, liggen en genieten vanzelfsprekend eens zo comfortabel.

Tegen de woning wordt het hout herhaald, dit keer in vlondervlakken. Van schroeven of andere bevestigingspunten geen spoor. Andrew gaat in zijn realisaties voor verfijning tot in het kleinste detail. Perfect ingepast tussen tribune en vlonders ligt een strak bemeten zwembad, dat vooral benut wordt door de dochter des huizes en haar vriendinnen.

Hier zwemmen geeft het gevoel deel uit te maken van de weidsheid; back to nature, maar met alle kwaliteiten van helder en verwarmd zwemwater.

In de tuin komt ook, weliswaar bescheiden, graniet terug. Niet alleen voor een pad en trap, maar ook om subtiel het hoogteverschil, de lange lijn tussen de twee tuinruimten, mee te bekleden. Dessert black en gebouchardeerd, sluit deze steen erg nauw aan bij de tegels die in de woning werden gebruikt. Dat de steen uit China kwam en een erg grote CO2-voetafdruk heeft, nam Andrew er met tegenzin bij. Duurzaamheid voert hij hoog in het vaandel. Steeds meer trouwens.

Achterom even mooi

Erg vaak besteden tuinarchitecten het meeste belang aan het uitzicht vanuit de woning richting tuin en verwaarlozen ze daarbij wel eens het ‘terugkijkeffect’. Andrew niet. Alle kopse kanten en verticale elementen die alleen vanuit de tuin zichtbaar zijn, kregen een even gedetailleerde afwerking en aankleding mee. Meer nog, door te spelen met een lamellenstructuur trekt hij het horizontale lijnenspel en de verfijning van het ontwerp door en versterkt zo nog meer het gevoel van omgeven en opgenomen te zijn in het polderlandschap waar hetzelfde spel van lange lijnen kenmerkend is. Ook richting buren is er verder geborduurd op het landschap. Want al lijkt het zo, deze tuin ligt niet geïsoleerd. Voor de Nederlandse randstad zijn de percelen wel ruim bemeten, maar wel degelijk tegen elkaar aanleunend. Doordat er een sloot met elzenscherm tussen deze eigendom en de rechterbuur ligt, laat zich dat echter anders beleven. De perceelsgrens met de linkerbuur gaat voor meer eenheid. Hij deed voor zijn eerste tuinideeën ook een beroep op Andrew van Egmond, met een mooie twee-eenheid als resultaat.