Tentoonstelling / Dromen van bomen

Bomen blijven intrigeren. Ze zijn niet alleen nuttig en mooi, maar ook de longen van onze planeet. Niet voor niets laten kunstenaars zich al eeuwen door hen inspireren. Het Gorcums Museum organiseert van 30 maart t/m 15 september 2019 de tentoonstelling Dromen van bomen, met een verrassende combinatie van oude en nieuwe werken over de boom en het bos.

De tentoonstelling Dromen van Bomen combineert het werk van meer dan veertig kunstenaars, met onder meer schilderijen, foto’s en sculpturen. In Dromen van Bomen worden oude en nieuwe kunstwerken gecombineerd.

Schuldig landschap
Dé landschapsschilder van de 17e eeuw, Salomon van Ruysdael (1602-1670), is vertegenwoordigd met een prachtig schilderij waarop een prominente boompartij afsteekt tegen een indrukwekkende wolkenlucht. Uit dezelfde eeuw dateert een bostafereel van de in Gorinchem geboren schilder Aert van der Neer (1603-1677). De boom is in deze werken vooral een fraai, decoratief element. Heel anders is dat bij Armando (1929-2018). Ten tijde van de oorlog woonde hij vlak bij het beruchte Kamp Amersfoort. Hij zag hoe het bos waar hij speelde veranderde in een gevaarlijk gebied met wachttorens. De bomen waren stille getuigen van alle verschrikkingen en zijn zo onderdeel van een ‘schuldig landschap’.

Romantiek & mysterie

In de 19e eeuw verlieten kunstenaars hun atelier om en plein air de natuur in beeld te brengen. Zo was Johannes Bilders (1811-1890) geregeld te vinden in de bossen rond het Gelderse Wolfheze tussen zijn geliefde ‘Wodanseiken’.
Beroemd om zijn romantische weergave van de natuur was tijdgenoot B.C. Koekkoek (1803-1862), ook bekend van de uitspraak ‘de natuur is het volmaakte schilderij’.
Verstoken van romantiek, maar speels en mysterieus zijn de boomfantasieën van Patrick Bergsma (1965). In zijn sculpturen hebben bomen de wereld van de mensen overgenomen.

Fantasie
Ook Anutosh (1970) laat zijn fantasie de vrije loop. In plaats van de schoonheid van de natuur te tonen neemt hij ons in zijn schilderijen mee in een fictieve wereld. Zijn plastisch gevormde boomstammen contrasteren met de mysterieuze ruimte waarin zij zich bevinden.
Met het werk van beeldhouwer Floris Brasser (1957) betreden we een wereld tussen boom en beeld. Hij maakt grote houten sculpturen en plaatst die bij voorkeur in de openbare ruimte.