Sint-Niklaas / Spoorwegbrug krijgt groene pijlers

Met Project 33 ambieert de stad Sint Niklaas om een sterk participatief groen en artistiek project te realiseren zich rond de 33 pijlers van de spoorwegbrug. Dit stuk niemandsland moet een fraaie en uitnodigende toegangspoort worden voor iedereen die Sint-Niklaas binnenkomt. Vergroening, beeld en streetart zullen samen een metamorfose tot stand brengen.

Begin jaren 70 werd spoorlijn 59, die gelijkvloers door de stad reed, op een viaduct gelegd om de verschillende overwegen af te kunnen schaffen. Sindsdien snijdt het betonnen viaduct het centrum in twee. De brug loodst de treinen moeiteloos door de stad, maar laat op straatniveau een ietwat troosteloze onbenutte ruimte achter.


Project 33 wil de spoorwegbrug in een nieuw jasje wil steken en een groene toegangspoort tot de stad realiseren. Het concept dient op een duurzame manier vergroening te integreren. Hierbij wordt gedacht over het toevoegen van organisch materiaal om grondgebonden beplanting mogelijk te maken. De toevoeging dient op een landschappelijk interessante manier te gebeuren en dient er voor te zorgen dat het water gebufferd kan worden zodanig dat er een onderhoudsarme installatie ontstaat. De stad en infrabel onderzoeken welke waterbron haalbaar en duurzaam is voor het project. Er dient op een low-tech wijze ook verticaal groen voorzien te worden in het project, ook met beperkte beplanting dient het een esthetisch aantrekkelijk beeld vormen.

Bekijk hier de visienota van Kris Drieghe van het architectenbureau Hol Architecten, die werd aangesteld als curator van het project.

Ontwerpbureau Stramien zal de groenblauwe ambities helpen waarmaken in het bijzondere straatbeeld onder de spoorwegbrug. “Wij zullen het technisch fundament leggen voor het levende ecosysteem (bodem, licht, lucht, water, voedingsstoffen, plantengroei en fauna) dat hier zal komen. Dat groen zal interageren met de menselijke inbreng van art, beeld, leren en beleving. Met het ambitieuze plan, namelijk het realiseren van een groene toegangspoort, zoekt Sint-Niklaas letterlijk de limieten op. De limieten van plantgroei. Er is beperkte zonlichttoetreding, regenwater en vruchtbare grond aanwezig. Toch wil Stramien vanuit de eigenheid van de plek inzetten op spontane ontwikkeling. Waarbij de hoeveelheid zonlicht een vast gegeven is en onze leidraad vormt. Zo gaan we aan de slag met de randvoorwaarden en trachten door optimalisatie van water, bodem en vegetatie in het project 33 ruimte te maken voor het spontane, ietwat onvoorspelbare aspect van water en natuur.”