Parc de la Distance: zal het post-coronapark er zo uitzien?

De Oostenrijkse Studio Precht heeft een doolhofachtig park ontworpen als antwoord op de fysieke afstand die we in deze coronatijden moeten respecteren. Zal het post-coronapark er zo uitzien?
‘Het project begon met een paar vragen over deze pandemie’, vertelde Chris Precht van Studio Precht aan de design- en architectuursite Dezeen. ‘Hoe zou een park eruit zien en hoe zou het functioneren als het de regels van sociale afstand als ontwerprichtlijn neemt. En wat kunnen we leren van een ruimte als deze die na de pandemie nog waarde heeft.’ Het park wordt voorgesteld voor een braakliggend perceel in Wenen, waar de beroemde parken Schönbrunn en Belvedere momenteel gesloten zijn.

Het park zou talrijke routes hebben, gescheiden door heggen van 90 centimeter breed om een veilige fysieke afstand tussen de bezoekers te behouden. Door de paden in een vingerafdrukvormig wervelpatroon te rangschikken, ontstaan veel routes die tegelijkertijd kunnen worden gebruikt. Elk van de rood-granieten grindpaden door het park zou ongeveer 600 meter lang zijn en bezoekers van de rand van het park naar het centrum brengen, waar de fonteinen zich zouden bevinden, en weer terug. Poorten op de in- en uitgangen van elk van de routes, die ongeveer 20 minuten lopen zouden vergen, zouden aangeven of een route bezet is.

‘Ik zie de oorsprong van het ontwerp in Franse baroktuinen’, zegt Precht. ‘Een sterke volgorde van planten. Heggen die geometrische vormen creëren. Maar ook de Japanse Zen-tuinen zijn een bron van inspiratie. Cirkelvormige bewegingen. Harken van grind rond de hoekstenen,’ vervolgt hij.

Hoewel Precht het park heeft ontworpen als reactie op de huidige uitbraak van het coronavirus, gelooft hij dat een park op sociale afstand na de pandemie een gunstige omgeving voor steden zou zijn. ‘Voorlopig is het park ontworpen om een veilige fysieke afstand tussen de bezoekers te creëren’, legt hij uit.’Na de pandemie wordt het park gebruikt om aan het lawaai en de drukte van de stad te ontsnappen en enige tijd alleen te zijn. Ik heb in veel steden gewoond, maar ik denk dat ik nooit alleen in het openbaar ben geweest. Ik denk dat dat een zeldzame eigenschap is.’

Precht is van mening dat mensen na de pandemie buitenruimtes zullen waarderen en meer dan voorheen zullen willen ontsnappen aan de drukte van steden. ‘Maar ik denk dat deze pandemie ons heeft geleerd dat we meer plekken nodig hebben om weg te komen. Stadscentra moeten niet worden bepaald door hun onroerend goed, maar eerder door hun echte ontsnapping. Door mogelijkheden die ons in staat stellen te ontsnappen naar de natuur,’ vervolgt hij. In plaats van banken, verkeers- en kantoorgebouwen moeten stadscentra worden heringericht door parken, wildernis en planten. Het gebrek aan natuur is een probleem in veel stedelijke gebieden en ik hoop dat het Parc de la Distance een ontsnapping kan bieden.’

Bron: Dezeen.com