Inverde / Voordelen van de nieuwe plastic bijlstelen

Houten bijlstelen zijn geweldig en kunststof stelen zijn in het beste geval goed zichtbaar tussen de bladeren en de takken. De nieuwe generatie bijlen met een holle plastic steel zijn volgens Robbie Goris van Inverde echter een hele vooruitgang.

Meestal is een kunststof werktuigsteel gewoon een lompe knuppel met een stuk metaal aan het uiteinde dat je gegarandeerd blaren geeft. En trillingen bij de vleet. Waarna uiteindelijk de supersterke glasvezelversterkte steel toch breekt, je hem amper uit het metaal geboord krijgt en je op het containerpark nog moet betalen om er vanaf te geraken.


Hoewel, ergens in het Hoge Noorden zijn mensen er toch in geslaagd om een praktische plastic steel te ontwikkelen. Zo eentje waar je meer dan een uur mee kan zwaaien zonder de noodzaak te voelen om verwensingen te uiten. De Finse fabrikant Fiskars is de pionier van deze stelen, die ze bijvoorbeeld in hun bekende kliefbijlen gebruiken. De merken van de Electrolux-groep (Husqvarna, Gardena) zijn de afgelopen jaren met gelijkaardige producten op de markt gekomen. Het gaat hier om holle stelen, die zodanig gemaakt zijn dat het werkende metaaldeel ‘ingesloten’ zit door het steelmateriaal.

Dat brengt ons meteen bij het voordeel van deze plastic stelen waar een houten steel niet aan kan tippen: de bijlkop kan niet loskomen. Ook niet als die een paar weken bij 50°C in een auto heeft liggen droog bakken. En volgens de fabrikanten helemaal niet door verkeerd te slaan of door er met een tractor over te rijden.

Nu allemaal goed en wel dat het spul sterk is, maar ligt het ook goed in de hand? Welnu, het oppervlak van de kunststof is lichtjes ruw gemaakt, waardoor het wat kan schuiven in je hand en je er niet snel blaren van krijgt. Zonder deze eigenschap zouden deze stelen weinig bestaansrecht hebben. De holte in de kern van de steel bespaart gewicht, en daardoor komt het zwaartepunt van het werktuig dichter bij het metaal te zitten, met als gevolg een goede slagkracht. Oh ja, en de stelen zijn gewoon recht, geen exotische geitenpoten of dubbele S-bochten waarmee je precisie verliest.

Over de vorm en het gewicht van het metalen snijgedeelte valt nog te redetwisten, maar daar ging het hier niet over. Feit blijft dat (klief)bijlen met holle plastic stelen veel waar voor hun geld bieden. De charme die ze missen tegenover hun houten evenknie is dat het er niet naar uit ziet dat ze met de jaren enig patina gaan ontwikkelen.

Tot slot, wat is er dan van de massieve kunststof stelen? Want u had het al begrepen, daar zal nooit een artikeltje in deze reeks over verschijnen. Enkele goede redenen: goedkoop, sterk en niet erg als je hem uitleent aan een kennis met wat mindere hand-oogcoördinatie. Niet om de perfecte kliefervaring te beleven, daarvoor moet je bij de holle stelen zijn.

Bron: Robbie Goris (2019) Inverde | Praktische plastic bijlstelen. Bosrevue 81b