Heverlee / Wonen in een buurtpark met beekvallei
Residentie Leeuwerikenpark in Heverlee is een nieuw wooncomplex op een sterk hellend terrein langs de spoorlijn Leuven-Ottignies in Heverlee. De bebouwing is optimaal geïntegreerd in een doorwaadbaar buurtpark met een gereconstrueerde beekvallei. Cruciale uitgangspunten daarbij waren de befaamde Ferrariskaart en de wetenschap dat er langs de perceelsgrenzen ooit een beek liep omringd door verschillende vijvers.
De realisatie van Residentie Leeuwerikenpark vergde een inventief architecturaal concept. Ondanks het hoogteverschil van meer dan 9 m op de site slaagde a33 architecten erin om het langgerekte gebouw optimaal in te passen in de omgeving. Het complex bestaat uit drie entiteiten: een centraal balkvolume met ondergrondse parking dat haast de volledige lengte van het binnengebied bestrijkt; een kleiner blok met twaalf wooneenheden en een ondergrondse parking naast de ingang in de Leeuwerikenstraat; en twee halfopen woningen in de Groenstraat. Het lineaire gebouw bevat inspringingen, uitkragingen, niveauverschillen die inspelen op het reliëf van het terrein en een ruime doorsteek naar het binnengebied. De parkwoningen hebben een trapverbinding naar de beekvallei geïntegreerd in het talud.
Groene beekvallei
Bij de realisatie van het project werd heel wat aandacht besteed aan de integratie in de omgeving. Cruciale uitgangspunten daarbij waren de befaamde Ferrariskaart en de wetenschap dat er langs de perceelsgrenzen ooit een beek liep omringd door verschillende vijvers. Deze ‘beekvallei’ is in ere hersteld op basis van plannen van Ontwerpbureau Pauwels, meer bepaald in de vorm van een doorwaadbaar lineair waterpark met bomen, struiken, typische valleibegroening, wandelpaden, bankjes, een wadi, een vlonderpad over het water en een groen talud dat een natuurlijke overgang naar de hoger liggende bebouwing en de spoorweg creëert. In het talud zijn twee delen te onderscheiden. Langs de sporen wordt de groene berm doorgetrokken en teruggeplooid langs de beekvallei tot bij de verbinding met de Groenstraat, inclusief in beton gemarkeerde reliëfsprongen waarin verzonken trappen geïntegreerd zijn. Voorbij de verbinding met de Groenstraat krijgt het talud eerder de vorm van een golvende grasberm, die verdwijnt onder een concentratie van bomen aan de rand van de site. In die golvingen is er plaats voor spel, verpozing en sociale interactie. Een ‘bovenparkje’ achter de doorsteek en de parkeerpoort, sluit aan op het maaiveld van de buren.
