Het landschap in de tuin

Architectuurhistoricus Lara Voerman en tuin- en landschapsontwerper Joost Emmerik doen ontwerpend onderzoek naar de representatie van lokale landschappen in tuinen en openbare ruimten. In een serie op de website van het vakblad De Blauwe Kamer rapporteren ze over hun bevindingen.

Het viel hen op dat juist de visueel en conceptueel sterk met het landschap van een land of streek verbonden ontwerpen veelal krachtige, duurzame en poëtische plekken opleveren. Een eerste verkennend onderzoek bracht een internationale familie van tuin- en landschapsontwerpen aan het licht die een specifiek landschap verbeelden. De Ira Keller Fountain van Lawrence Halprin in Portland (1970) is bijvoorbeeld een representatie van de oostelijk van de stad gelegen watervallen. De Raul de Souza garden van Roberto Burle Marx in Brazilië (1983) is een abstractie van de jungle, terwijl het stationsplein van Apeldoorn van Lodewijk Baljon (2003) het landschap van de Veluwe verbeeldt. Günther Vogt abstraheerde in zijn ontwerp voor de Novartis Campus in Zwitserland (2006) het natuurlijke landschap van de Rijnvallei. Wat is het motief van een tuin- en landschapsarchitect om terug te grijpen op een van de meest betekenisvolle symbolen van een land of streek: het landschap? En in welke vorm gieten zij hun ontwerpen: maken ze simpelweg een miniatuur, abstraheren ze het landschap of maken ze een uitsnede?

 

Lees meer op de website van De Blauwe Kamer