Categorie - studiedag
Op 25 mei 2018 organiseert het Louvre in Parijs een studiedag over de tuin- en landschapsarchitect Pascal Cribier (1953-2015).
Cribier was een buitenbeentje binnen de Franse landschapsarchitectuur. Zo werkte hij bijvoorbeeld nooit voor een groot bureau maar omringde hij zich voor elk project met een klein groepje gelijkgezinden. Hij had een hekel aan de digitalisering en virtualisering van de tuinarchitectuur waarbij tuinen op de computer worden ontworpen. Hij wilde lijfelijk contact met de plek en met de grond.
Cribier heeft over een periode van 30 jaar meer dan 100 tuinen ontworpen, vooral in Frankrijk maar ook daarbuiten. Zijn eerste grote opdracht was de restauratie van de Tuileries in Parijs, samen met zijn collega Louis Benech en tuinhistorica Monique Mosser. Samen met Patrick Blanc – de ‘ontdekker’ van de verticale tuin – ontwierp hij de experimentele tuin van Vivendi in Méry-sur-Oise; hij ontwierp een iconische tuin op de atol Bora-Bora, de spraakmakende tuin van de Donjon de Vez, de patio van de Opéra de la Bastille in Parijs, een tuin in Aramon (Gard) voor de verzamelaar Jacques Hollander, een intieme stadstuin in Parijs voor modemagnaat Pierre Bergé, een 200 ha grote tuin bij Woolton House in Engeland, een domein van 36.000 ha in Montana in de USA…
Voor velen is zijn belangrijkste creatie echter zijn eigen tuin in Varengeville-sur-Mer (bij Dieppe) in Normandië. Hij kocht er samen met twee vrienden, Robert Morel en Eric Choquet, het 8 ha grote Bois de Morville. Gelegen op een steile helling langs de kust, vlak bij enkele andere beroemde tuinen, zoals die van Bois-de-Moustiers en de Princesse de Sturdza in Varengeville. Jarenlang werkte hij daar aan wat hij zelf zijn ‘experimentele tuin’ noemde, een hoogst persoonlijke tuin met bloemenweiden, bossen en heestermassieven over het geaccidenteerde terrein.
Lees hier meer over Pascal Cribier
Google Map - , ()