Brussel / Marie-Josépark gerestaureerd
Na een jaar werken zit de verjongingskuur van het Marie-Josépark in Molenbeek er op. De kernwoorden natuurbehoud en ontspanning stonden centraal tijdens de restauratie van het park.
Het meer dan 6 hectaren grote Marie-Josépark, genoemd naar de dochter van koning Albert I, behoorde vroeger tot de eigendom Oostendaal, een bosrijk en moerassig domein in de vallei van de Molenbeek, waar drie vijvers waren uitgegraven.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam het domein in handen van de gemeente Molenbeek. De gemeente slaagde er in het bospatrimonium te behouden door zich meer dan eens te verzetten tegen de plannen van de Duitse bezetter, die de bomen wilde kappen om er brandhout van te maken. Landschapsarchitect Louis Van der Swaelmen (aan wie we de tuinwijken Le Logis en Floréal in Watermaal-Bosvoorde te danken hebben) vormde de eigendom Oostendaal om tot een openbaar park. Hij legde de moeraszone droog met ophogingen, stippelde enkele wandeldreven uit en tekende gazons en nieuwe paden.
Het laagst gelegen deel van het park ligt rond de drie kleine vijvers van het oorspronkelijke domein. Een brugje met in rots uitgehouwen relingen en stenen oevers getuigen van de uitgesproken voorkeur van de landschapsarchitecten van het begin van de eeuw voor de bouwsels in romantische stijl. Helemaal rondom liggen grote gazons waar bomen, alleenstaand of in groepjes, de ruimte inkleden en tot leven brengen. Op een van deze gazons staat het paviljoen van een gemeentelijke kleuterschool. Een Normandische villa aan de De Rooverelaan, met een achterzijde die uitgeeft op het park net naast een van de vijvers, herbergt de jeugdbrigade van de politie en het ontmoetingscentrum van het OCMW voor de gepensioneerden van Molenbeek.
Merkwaardige bomen
Het meer heuvelachtige deel van het park wordt doorkruist door een brede dreef, omzoomd door een dubbele rij platanen. Ze loopt langs een centrale heuvel waar een beukenbos boven uittorent. Op de flanken krijgen de beuken het gezelschap van haagbeuken, essen, platanen, acacia’s en een mooie struiklaag (vlierbomen, hulst, meidoorn…).
Het park telt een aantal opmerkelijke bomen. De pracht en imposante omvang van 17 ervan (2 haagbeuken, 3 essen, 2 kastanjebomen, 5 Canadese populieren, 1 treurwilg…) leverden ze een plaats op de lijst met opmerkelijke bomen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest op. Andere blijken bijzonder zeldzaam op het Brussels grondgebied, zoals de groene aucuba, de viburnum of dwergmispel.
Restauratie
De werken betroffen de reorganisatie van de paden, versterking van de plantengroei van het onderhout, controle van de gezondheidstoestand van de bomen, stabilisatie van de taluds, …
Door nieuwe aanplantingen en door bepaalde zones af te sluiten voor het publiek werd de gronderosie in het park een halt toe geroepen. Op die manier krijgen jonge planten ook de kans om er ongestoord te groeien. De drie aanwezige vijvers werden grondig schoongemaakt en uitgerust met een plantenfilter om de kwaliteit van het water te verbeteren. Ook het afwateringsnet werd hersteld.
Met het oog op de aanwezigheid van de gemeenteschool in het park en de andere kinderen die het park aantrekt, zijn er twee nieuwe speelpleinen aangelegd, en verder een voetbalveld en een piste voor skateboards.
Er is ook gedacht aan de senioren. Zij kunnen zich ontspannen op het nieuwe terras van het dagcentrum of petanque spelen op de terreinen die vlakbij het centrum een plekje hebben gekregen.
Het kostenplaatje van het project bedraagt uiteindelijk iets meer dan 1,3 miljoen euro.
